Ruch główny
Encyklopedia PWN
gwałtowne zaburzenie stanu równowagi we wnętrzu Ziemi, prowadzące do wyzwolenia się energii w postaci ciepła, fal sejsmicznych, ruchu skał i ich trwałych deformacji (np. spękania, szczeliny).
umowne określenie stanu stosunków międzynarodowych charakteryzujących się trwałym konfliktem, ale również niemożnością jego rozstrzygnięcia przez konfrontację militarną.
koncepcje ideologiczne mające wytyczać drogę rozwoju społeczno-ekonomicznego i politycznego niepodległych krajów Afryki;
forma apostolatu świeckich realizująca ideę powszechnego kapłaństwa w Kościele katolickim; organizacje katolików świeckich wywodzące się z katolickich ruchów społecznych XIX w.
